MEZARLIKTAKI GELIN

Bir akraba dügününden dönen Kemal ve arkadasi Recep, 20 kasim aksami, yaklasik 00.30 sularinda sehir mezarligindan otomobille geçiyorlardi.

Her iki tarafi mezarlik olan dar bir yoldu geçtikleri. Aniden soldaki duvarin üstünden, arabanin önüne beyaz bir sey atladi. Iki arkadas bunun beyaz bir köpek olabilecegini düsündü. Ancak normal sartlarda ona çarpmalari gerektigi halde her ikisi de çarpma sesi duymamis ve çok sasirmislardi.

Arabayi durdurup arkalarina baktilar ama hiçbir sey görmediler. Her ikisi de garip bir seyler oldugunu fark etmislerdi. Mezarliktan çikmalarina çok az kalmisti ki, araci kullanan Recep bir çiglik atti. Dikiz aynasindan bakiyordu.

Bunun üzerine arkaya dönüp bakan Kemal arka koltukta oturan gelinlik giymis bir kadin gördü. Kadin sessizce iki arkadasi izlemekteydi. Büyük bir korkuya ve telasa kapilan arkadaslar, mezarliktan nasil çiktiklarini ve arabadan nasil indiklerini hala hatirlamiyorlar. Ön cama yapismis bir sekilde arabayi durdurdular fakat kadin artik orada degildi.

Bunun üzerine olayi arastirmaya baslayan Kemal, ayni gün ölen bir kadin oldugunu ögrendi. Kadin yakin bir köyde yapilan dügününden dönerken trafik kazasinda hayatini kaybetmisti. Ve öldügünde üzerinde gelinligi vardi.

Ölen kadinin yakinlarini ziyaret eden Kemal , kadinin ayni kadin olup olmadigini ögrenmek istedi. Gittigi evde kendisine bir fotografi gösterildi. Fotograftaki kadin o gece otomobilin arka koltugunda gördügü kadindi. Ölen kadinin yakinlari da olaya sasirdilar. Bir daha o mezarliktan geçemeyen Kemal ve arkadasi, olayi bir süre daha irdelemelerine ragmen, o gün ölen kadinin neden onlara gözüktügünü ögrenemediler..

Alti yasimda sokaga çikmaya baslamistim (abim yanimda olmadan annem disari çikmama izin vermiyordu). Yine böyle birgünde abim beni yalniz birakmis, arkadaslariyla konusmaya dalmisti. Bende topumla bir saga sola kosuyordum. Zevkten dört köseydim, özgürdüm kocaman sokakta, topu istedigim kadar havaya atabiliyordum, evimizin dar koridorundaki kisa ve yorucu kovalamalar artik, uçsuz sokakta terden sirilsiklam olmaya birakmisti yerini... Sonra yine topun pesinden kosuyordum, kosarken arkamda birseyin nefes alip verdigini hissettim. Bu sefer beni kovalayan birsey vardi, o kocaman sokakta. Arkama bakmaya kalmadan kulagimin dibinde havlama sesleri yankilanmaya basladi. Hiç tereddüt etmeden aglamaya ve kosmaya basladim. Dün gibi hatirlarim agzimdan "anne geliyor, tut annecim, anne geliyor....." sözcükleri dökülüyordu. Sonra abim farketti ve kurtardi ama olan olmustu birkere...Olayin konusuda burda basliyor. Köpeklerin kovalamacasiyla baslayan korku, yerini geceleri gödügüm rüyalara birakti. Artik rüyalarimda sürekli kovalaniyordum, bazen seklini hiçbirseye benzetemedigim konusan insani varliklar, bazen yalvartan köpekler ve en garibi de üzerime örttügüm yorgandi. Bazi geceler rüyalarimda, uyumak üzereyken bogulmaya baslardim, beni bogan sey ise yorganimdi. Aniden heryanimi sararak üstüme bastirmaya baslardi. O an " nefesim kesilirdi, sanki bir caninin kucagina düsmüs gibi olurdum. Uyandigimda kendi sürekli kucaklarda bulurdum. Annem, abim ve babam bu üçlünün arasinda nöbetlese dolanirdim. Uykudan uyanirken kendini birinin kucaginda bulmak korkunun baska bir yüzü olsa gerek. Nedeni, sabaha kadar neler oldugunu hatirlmaya çalisip aklina geldikçe ayni korkulari tekrar tekrar yasamak. Hayatimdaki garipliklerden biride, annem beni yikarken banyoda benimle beraber yikanan çocuklar görürdüm, bazen sessizce aglamaya baslardim bazende bitene kadar sabirla izlerdim. Bunun yüzünden bir keresinde evin ortasinda legenin içinde bile yikandigimi hatirlarim. Korkular bizleri yipratir, sizlere tavsiyem yokmus gibi davranmayin, çünkü heran bir sürprizle karsilasip kötü sonuçlar dogurabilir. Halen rüyalarimla beraber yasiyorum, korkuyorum ve apansizca uyaniyorum ve düsünüyorum ki bende birilerinin korkulu rüyalari oluyorum. Bazen gözümü açtigimda evimden uzaklasmis ve sevmedigim insanlarin çok yakininda buluyorum...

Mısır tarlası

Köyün birinde genç bi kadın yalnız başına mısır tarlasında çalışırken, kolunu bi mısır kabuğu kesmiş. Kesik bayağı derinmiş. Kolunda şiddetli bi kanama başlamış. Kadıncağız da kan görmeye dayanamazmış. Hemen oracıkta, olduğu yere bayılıvermiş. Bir süre sonra ayılmış ve evine dönmüş.
Aradan epey bi zaman geçmiş. Kadının yarası kapanmış ama kolu şişmeye başlamış. Sürekli bi karıncalanma hissi varmış kesiğin olduğu yerde. Durum böyle olunca, kadını doktora ***ürmüşler. Doktor muayene etmiş ama bi'şey bulamamış. Kesiğin mikrop kaptığını, bunun sonucunda da deri altında iltihap oluştuğunu düşünerek, şiş bölgeyi kesip içindeki iltihabı akıtmaya karar vermiş. Şişkin yere neşteri vurmasıyla kadının kolundan binlerce minik akrep dışarı fırlamış. Tabii kadın oracıkta kafayı yemiş.
Meselenin aslı sonradan anlaşılmış. Meğer mısır tarlasında kadın baygınken bir akrep kadınının kesik koluna yumurtalarını bırakmış. Minik akrep yavruları da yumurtalarından çıkmış ve kadının kolunda gelişmeye başlamış. Gerisi de malum işte. Kadıncağız hala akıl hastanesinde, "Kolum şişti, kolum şişti" diye dolanıyomuş...

Kızarmış hayalet


Bu öykü Yeni Zelanda'dan Kay Martin' e ait: Akşam yemeğine arkadaşlarını çağıran Kay, yemekten önce küçük bir aperatif hazırlarken bir tavuğun acı acı bağırdığını duyar.

Sesin nereden geldigini merak eden Kay bahçeye çıkar. Bahçede bir şey göremez.

Ancak ses daha yakınlardan, hatta mutfaktan gelmektedir.

Giderek yükselen sesin kaynağını keşfettigi zaman tüyleri diken diken olur. Kızarmasi için fırına yerleştirdiği tavuktan çığlık çığlığa sesler gelmektedir. "O anda elim ayağım boşandı. Tavuğu canlı canlı pişiriyorum sandım. Korkudan az daha ölüyordum." diyor..
Tavuğun çığlıkları Kay'inkiler ile birleşince konuklar mutfaga üşüşür ve çığlıkların nedeni ortaya çıkar. Tavuğu fırından çıkartan konuklar, hayvan sogudukça seslerin kesildiğini fark ederler.

Yeni Zelandâ da tavuk çiftliklerinde hayvanlar, bizde olduğu gibi boynu kesilerek öldürülmez.
Kay'in akşam yemeği için hazırladığı tavuğun ses telleri kesilmediği için tavuğun karnında biriken buhar, hayvanın boğazından geçerken büyük bir basınçla ses tellerini harekete geçirmiştir.

Bu olaydan sonra, tahmin edebileceginiz gibi, Kay bir daha evinde tavuk pişirmez...

Güneşli bir pazar günüdür.Scott evinde oturup baseball maçı izlemektedir.Scott bir polisdir ve bugün izin günüdür.telefonu çalar.arayan kasabanın şerifidir.Scot:
-evet ben scoot
-scott çabuk merkeze gel
-hey unuttun mu bu gün izin günüm
-acil bir şey var
-lanet olsun hep böyle yapıyorsun
scott telefonu kapatır.üniformalarını giyer.evden çıkar.arabasına biner.merkeze giderken yolun ortasında bir adam görür.tam ona çarpmak üzereyken durur.arabasından çıkar.adam 50 yaşlarında biridir.üstünde eski bir kıyafet vardır.adama ''sen delirdin mi?'' der.adam cevap vermez.adamnın kolundan tutar ve kaldırıma ***ürür.arabasına biner ve yoluna devam eder.merkeze gider.şerifin odasına girer:
-ne var?
-bay jefferson'ların evinde bir cinayet işlenmiş
Scott sasırmaktan cok nedenini merak eder.Çünkü jeffersonlar Anglehead kasabasının önde gelen ailelerindendir.Herkes tarafından sevilir, sayılırlar. Scott işin içinden cıkamamış bir ifadeyle:
-Neden? diye sorar
-henüz kesin bir bulgu yok.Evde bulunanlar birkaç kağıt parçası ve cesetler..
Seni de bu yüzden çağırdım.Bu olayı çözmelisin.Kasaba halkı şimdiden konuşmaya başladı olayı.
-garip..neden öldürmek istesinler ki..
Olay yerine giden Scott söylendiği gibi ceset ve kağıt parçalarından başka bişey bulamaz.Ama birdakika bu kağıt parçaları...
-evet evet bu kağıt parçaları ...
scott eve dönüş yolunda sabah gördüğü adama rastlar yine. Arabasını kenara çekerken yaşlı adamın kaldırımın kenarında yere tuhaf şekiller çizdiğini görür. adam bir yandan da kendi kendine mırıldanmaktadır:
-Geliyorlar, geliyorlar yüce tanrım bizi koru!
olanlar ahenüz bir anlam veremeyen scott evine doğru yönelir. evde kendisini bekleyenlerden habersiz anahtarı kilide yerleştirip çevirir.
içeri girdiğinde anlamsız şekiller ve kağıtlarla karşılaşır.scottun korkmasının nedeni evde yalnız yaşamasıdır.ve evin yedek anahtarı anahtarı yakın arkadaşı billdedir.hemen bill'i arar.
-alo bill
-kimsiniz
-ben scoot, bill,evimin yedek anahtarı hala sende mi?
-beyefendi,arkadaşınıza araba çarptı,şu an olay yerindeyiz,ekipler inceleme yapıyor.
scott olay yerine gitmiştir.arkadaşınız gömleğini yırtıp cansız bedenine sarılmıştır.fakat kanla çizilen şekiller dikkatini çekmiştir.ve olay yerinde neredeyse çarpacağı adamı görmüştür.adamı görmesine rağmen kafasını karıştıran şudur.olay bir trafik kazası fakat zanlı billle yakın temas kurmuş
Scoot adamla konuşmaya karar verir o sırada uzun siyah saçlı bir kadın Bill'in yanına koşarak gelir onu neden öldürdünüz diyebağıryordur. Etrafında onu sakinleştirmeye çalışan kalabalıktan sıyrılarak kadının yanına gelir
-onun öldürüldüğünü nerden biliyorsun
Adama aslında araba çarpmamıştır Boğazının arkasından hançerlenmiştir. Ama kimse farketmemiştir. Kadın şaşkın bir ifadeyle...
- Şey ben.. Yani... Biilll sevgilim neden öldün..
- Bırak numarayı soru sordum.. Ama önce adını söyle
- Sarah..Burada konuşamayız..
- Peki o halde evinde konuşabiliriz. Şimdi hiç birşey söylemeden arabaya bin..
İkisi birlikte Sarah'ın kasabaya 15 km uzaklıkta ki evine doğru yol alırlar. Yolda bir ***** ölüsü vardır ağzında da kumaş parçası.. Scoot arabayı durdurur..
köpeğin ağzındaki kumaş parçasını aldığınnda bunun üzerinde çizgiler görür ve bu çizgiller jeffersonların evinde gördükleri ile aynıdır Scoot anlar ki bu kişi yalnız insanları değil hayvanları da öldürüyordur.Ama o çizgilere tekrar baktığında o adamın yere çizdiği şekiller aklına gelir. bu olay üzerinde uğraştıktan sonra o adamı tanıyan kimse olmadığını görür.Adam bir süre önce esrarengiz bir şekilde gelmiştir kasabaya.Scoot olayı daha dikkatli inceler ve bunu yapanın bir kişi değil de bir yaratık olduğunu anlar.
Aklına dedesinin ölmeden önce anlattığı bir olay gelir dedesi rahiptir. Jeffersonların büyk büyük annesi elizabeth tecavüze uğramış bundan sonra dilsiz kalmıştır.Tecavüz sonucu hamile kalmıştır. Doğn çocuk tamö bir ucubedir. Çocuğu öldürmek istemişler ve bu nedenle rahiple tartışmışlar. rahip en sonunda çocuğun öldürülmesinie izin vermiş. Scootun dedesi hep bunun vicdan azabı içerisindedir. Ölmeden önce de dedesinin çarşafı evet Scootun aklına şişe hızyla gelen bu hatıra belki de olayın çözümünü kolaylaştıracaktı. Ama neden?? bu bir vahşetti. Kanlı çarşafta işaretler vardı *****te ve jeffersonlarda bulunan işaret. Peki bu bir lanetse neden ölüm için bugüünü bekledi.
Scootun dedeside bu ucube görünüşlü çocuğun ölmesine yardım ettiyse scootda öldürülecek miydi

Scoot bu olayı araştıracaktı.O adam.. onda bişeyler vardı?onu bulmalıydı ama nasıl bulacaktı ?? nasıl lanetlenmişti kim yapmıştı ve en önemlisi laneti nasıl ortadan kaldıracaktı ? Scoot bu soruların cevabını o heryerde rastladığı garip adamda bulacağına emindi. Bi an bütün bu soruların içinde boğulduğunu hissetti.Eve dönmeye karar verdi.Birazda olsa dinlenmeliydi.
Uykusuz bir gecenin ardından ıssız sokakta merkezin yolunu tuttu.İçinde tuhaf bir his vardı .Sanki izleniyordu.Sakince, yanından geçtiği arabanın camından arka tarafa baktı.Evt !! işte orda tam arkasında.Yüzünü seçemiyordu kimdi o ??nie takip ediyordu ??yoksaa...

Çok uzunmuş ama neyse paylaşım için